varsın elimden kopsun açtığınız yaralar, size minnet edip gül gibi yaşamanın canı cehenneme efendim. Canı cehenneme. Her gün, Allah’ın her günü; gidip emek vereceğim elbet, ne size diz çökeceğim ne de sizin gibi hırsız olacağım. Her gün, Allah’ın her günü; gidip emek vereceğim yiyeceğim bir lokma için. Ama yine, bu rezil geleceğe razı geldiğimi sanmayın. Her gün, Allah’ın her günü, fırsat kollayacağım size bu harlı tekmeyi atmak için. Her gün. Ve ilk fırsatta efendim, ilk fırsatta, ilk yiyeceğiniz tekme olmak için an kolluyorum bilesiniz. Şimdi, elimi kana bulayan bu emeğin bir hakkı varsa, o da başkasının sırtında kene gibi yaşamak istemediğimden, başkasından değil. Beni diz çökmüş, razı gelmiş, alışmış sanmayın buna, tereddütünüz olmasın, ilk tekmeyi benim atacağıma. Tereddütünüz olmasın.